In memoriam Jan en Els Faber-Van Leeningen
Vorige week werd bekend dat Jan en Els Faber-Van Leeningen zijn overleden.
Bij
oudere Graspiepers zal de naam Jan Faber veel herinneringen oproepen. Zoon van
onze ereleden Oege en Ina Faber, in 1961 samen met Floor Marcelis het eerste
jeugdlid van de Graspiepers. Jan was groot en sterk voor zijn leeftijd,
beschikte ook over een heel hard schot en speelde al mee met Heren 2 toen hij
13 jaar was. Zijn hockeycapaciteiten vielen ook buiten Drachten op, hij werd
geselecteerd voor het Noordelijk jeugdelftal en later ook voor de Nederlandse Jeugd,
waarmee hij 7 interlands speelde, waarvan de laatste vier als bijprogramma van
de Olympische Spelen in München in 1972.
Daarnaast was hij zeer actief bij de Graspiepers, eerst in het Jeugdbestuur,
later in de zaalhockey- en elftalcommissie en samen met Els van Leeningen, met
wie hij in 1975 getrouwd is, in de Lustrumcommissie1980 ('Tussen piepjong en
stickoud'). Els heeft ook een aantal jaren de adspirantencommissie geleid.
Na zijn militaire dienst (waarvoor hij zich als speler van het Nederlands
Militair Team aardig kon drukken) rondde hij het CIOS in Heerenveen af. Ruim
daarvoor had hij al het diploma Bondsoefenmeester A gehaald en heeft hij in de
loop van de jaren ’70 bijna alle
Graspieperteams wel getraind. Ook was hij als coach succesvol met
kampioenschappen van jongens en meisjes A en deelname aan de Nederlandse
kampioenschappen. Als slotstuk van zijn werkzaamheden voor de Graspiepers heeft
hij nog een aantal jaren op woensdagmiddag samen met Marian de Vries de mini’s
getraind. Het hockeyen zelf ging hem steeds moeilijker af vanwege (toen al)
rugklachten.
Jan en Els verhuisden naar Grou en zochten hun toekomst op het water. Bij de
Graspiepers zagen we ze nog hoogstens een enkele keer langs de lijn.
Wij wensen de familie veel sterkte met dit verlies.
Joost de Vries
